22 aug De rotonde
Het is weg! Het kleine kasteel met de twee stompe torens is weg. Het stond op een rotonde in Gourdon bij de afslag naar de Intermarché, de Brico en de pharmacie. Het kleine kasteel was een exacte kopie in miniatuurvorm van het Middeleeuwse kasteel dat je vanaf die rotonde hoog op de heuvel van Gourdon kan zien liggen.
Op het minikasteel wapperde al die jaren een kleine vlag en het kasteel werd omzoomd door perfect gekozen minivegetatie: in de lente en de zomer kleine bloeiende bloemetjes, in de herfst en de winter werden de gesnoeide minibuxusjes zichtbaar. In december hadden de kleine boompjes en het kasteel vanzelfsprekend minikerstversiering. Gedurende het hele jaar gingen rond het vallen van de avond de lampjes achter de gekleurde kasteelraampjes aan. Gingen. Want de rotonde is dus leeg. Op een paar niks-aan-de-hand-planten na. Net een Hollandse rotonde.
Fransen zijn dol op hun gethematiseerde rond-points. Dat viel mij pas na een tijdje op: er zijn niet alleen idioot veel rotondes in dit land maar er is er niet één met alleen maar stenen of wat lukraak neergekwakte struiken. Non, certainement pas! De versierde rotondes; daar zijn de Fransen fier op.
De meesten zijn aangekleed of opgeleukt in de sfeer van de regio. Objecten vergroten werd door de Tour de France beelden vanuit helikopters in heel Frankrijk populair. Ieder dorp wilde zichzelf op de kaart zetten met iets origineels, dus zijn er rotondes met extreem grote strandstoelen, een levensgrote aardbei, een krankzinnig grote kiwi, een begroeide en gesnoeide deux-cheveaux, een Opinelmes van pak-‘em-beet een meter of zes en een rotonde met een grote slak op een blaadje sla die zichzelf in een spiegel bekijkt.
Bij ons in de buurt is een rotonde met een grote houten champignonmand waar je met gemak in kan verdwalen (Villefranche du Périgord). In Sarlat-la-Canéda is recent een rotonde opgefrist met een stuk of vijf manshoge champignons, die dus prima in die mand van Villefranche du Périgord zouden passen. En verder heeft onze streek rotondes met reuzentruffels, reuzenwijntonnen en reuzenstenen. Als een dorp niks speciaals heeft dan doen fietsen, met of zonder bloemenmanden, in combinatie met gekke gekleurde gieters het ook altijd goed.
Maar dat Middeleeuwse kasteel van Gourdon was heel eigenwijs een miniversie van het maxikasteel. Allemaal bedacht en uitgevoerd door drie mannen van het team espace vert van de gemeente Gourdon, lees ik in een Frans artikel. Het kleine kasteel werd gemaakt van het hout van een oud podium uit het stadhuis. Meer dan honderd uur, waarvan een groot gedeelte vrije tijd, wordt er in het artikel benadrukt, stopten de drie mannen in het timmeren van het kasteel, het aanleggen van de seizoensveranderende beplanting en de ieniemini kasteelverlichting.
Het kasteeltje viel me direct op, de allereerste keer dat we de rotonde in Gourdon namen, alweer ruim vijf jaar geleden. Ik hoop dat de huidige rotonde een tussenfase is en dat ze aan het brainstormen zijn over een waardige en originele opvolger. Misschien wordt het dit keer een gigantische geitenkaas, of een hertenfamilie met jager achter een struik, of een eeuwig volstromend wijnglas of een flink everzwijn?
Binnenkort toch maar eens het grote kasteel bezoeken, misschien dat daar ergens de miniatuurversie in een zaaltje staat. Want ik mis het.