Top 2000

Top 2000

Wat begon als een eenmalig radioprogramma rond de millenniumwisseling bleek een succes. Vanaf eerste kerstdag tot en met de laatste minuut van het jaar, jassen ze er op radio 2 – 24 uur per dag – tweeduizend platen doorheen. Wanneer we de decembermaand in Frankrijk doorbrengen is de Top 2000 een vast, nee verplicht, onderdeel van ons verblijf.

Op weg naar Campagnac-lès-Quercy komen we al in de stemming met Nostalgie, de Franse radiozender die alleen maar oude Franse hits laat horen. Geen gebabbel van diskjockeys, seulement musique! En als het dan eindelijk eerste kerstdag is, lopen we ’s ochtends – als kinderen op weg naar de berg cadeautjes onder de kerstboom – naar de computer om radio 2 op te zetten. Met de twee Sonosboxen kunnen we de Top 2000 door het hele huis horen. In de keuken als Ed kookt, kletsend met een glas wijn aan tafel, onderuitgezakt in een luie stoel voor de houtkachel en zelfs aan het eind van de avond nog even in bed want straks komt dat ene nummer.

Want je begrijpt dat er tussen die tweeduizend platen behoorlijk wat voorbijkomen die je in één klap weer terugbrengen naar een bepaalde tijd. Met de Four Tops ben ik weer een jaar of acht en draait mijn vader de LP nog een keertje om. Met Can’t help falling in love with you van Elvis ben ik weer in Las Vegas waar Ed helemaal in het wit en ik in het glimmend knalroze door een nogal scheelkijkende en vals zingende Elvis getrouwd worden. Met de Sex Pistols ben ik weer op school en draag ik een spijkerbroek waar veiligheidsspelden de zelfgemaakte scheuren bij elkaar houden.

Zelf denk ik dat ik een heel fatsoenlijke zangstem heb en redelijk toonvast ben. Ed beweert dat dit heel erg meevalt. Toch zing ik als het even kan voluit mee.

Al naar gelang het tijdstip van de dag, of de hoeveelheid drank, dansen we er ook bij. Op slechte discohitjes, die het toch maar mooi gered hebben in die lange lijst, of op James Brown, Earth, Wind and Fire, Talking Heads, The Cure en Johnny Guitar Watson.

Een paar jaar geleden kwamen goede vrienden R. en C. oud en nieuw vieren bij ons in Frankrijk. R. was ziek, maar wilde het er liever niet over hebben. Veel liever wilde hij samen met zijn C. bij ons genieten van het leven. Dus deden we dat. Ed en C. deden de boodschappen, R. en ik bleven lekker thuis met een boek, op de achtergrond zachtjes de Top 2000.

Op oudejaarsavond zaten we aan een behoorlijk uitgebreid diner met mooie wijnen en fijne champagne. We naderden de ontknoping van de Top 2000: Bohemian Rhapsody van Queen kwam eraan. Ed en ik stonden op van tafel om de volle zes minuten spetter-tekst-vast uit volle borst mee te zingen en er een partijtje bij te luchtgitaren en te luchtpianoën. Ik vergeet nooit meer de blik van R. toen ik naar hem keek met mijn luchtgitaar nog in mijn hand. Totale verbazing, alsof ik van een andere planeet kwam, maar ook geamuseerdheid en warmte.

R. is op weg naar huis, het nieuwe jaar was nog maar vier dagen oud, overleden. Hij heeft ‘thuis’ net niet meer gered. Bohemian Rhapsody is voor Ed en mij voor altijd met R. verbonden. Ook dit jaar, al staat ‘ie niet op nummer 1, doen we hem speciaal voor R. nog een keertje, de volle zes minuten. En daarna proosten we op hem en op C.

Geniet van elkaar, gelukkig nieuwjaar.